Bu Blogda Ara

10 Şubat 2012 Cuma

ah ulan ah! benim niye koşup eğlendiğim,coştuğum,anlatırken çok güldüğüm bir çocukluğum olmadı?

şöyle bir düşündüm "ben neden böyle mal oldum?" diye de buldum sorunu. olay çocuklukta ! mesela birkaç örnek vereyim
  • ben küçükken bizim evin orda bir down sendromlu çocuk vardı.ve herkesi döverdi,tutup kolundan sürüklerdi falan.küçükken ben ondan deli gibi korkar sokağa çıkmazdım.bir de raporlu tımarhaneden kaçmış bir deli otururdu karşı apartmanda.bunlar ailecek deliydi.annesi bir kere kuzenimi evin kapısna kadar kovalamıştı. galiba bu yüzden ben şimdilerde dışarı çıkmak istemiyorum.asosyale bağlıyorum.
  • anaokulundayken bana yılbaşı hediyesi olarak böyle oyuncak telefonun falan olduğu bir set gelmişti ve ben o oyuncak telefonu hep yanımda taşırdım.bir gün o oyuncak telefonu arabada unutmuşum.amaaaan! babam daha 6 yaşındaki küçük aptal kovboya "arabada hiçbir eşye bırakılmaz.sırf onu almak için arabanın camlarını indirirler."diye derssel bir konuşma yapmıştı.hatta bu olay ben daha o yaşlardayken hırka vb. eşyalar için de olmuştu.ve sırf bu olayların beynime çok işlemesinden şu anda bile arabadan çıkarken her şeyi arabanın altlarına,görünmeyen yerlerine saklıyorum.ojeyi bile!
  • küçükken hep şu çizgi film karakterleri şeklinde olan uçan balonlardan istemişimdir.ama hiçbir zaman alınmadı bana.çünkü küçükken utangaç ve pek konuşmayan bir çocuktum ben ve isteklerimi pek söyleyemezdim.bundandır hala o balonları gördüğümde önlerinde 5 dakika durup bakmam "keşke şu bugs bunny'li benim olsa"demelerim.
  • daha 6 yaşındayken biriyle bahçede öpüşmüşüm (valla hatırlamıyorum.).daha sonra bunu komşu teyzenin biri görmüş ve bunu bütün herkese yaymış.bak hala nefret ediyorum o kadından.sikiiiiiik! daha sonra bunu ablam ve arkadaşları öğrenmiş.tabi ben küçüğüm çok utanıyorum,çok kötüyüm.yaklaşık 1 yıl boyunca "eğer bu işimizi yapmazsan anneme o çocukla öpüştüğünü söylerim." laflarını çektim.en sonunda bir gün anneme ağlaya ağlaya gittim. "anne hani bi çocuk var ya bizim orda göya ben onunla öpüşmüşüm ama valla öpüşmedim.ablamlar beni hep ağlatıyor.yalan söylüyorlar.ühüüüüüüü" evet aynen bu şekil anıra anıra ağladım ve tabi ki annem ablamın ağzına sıçtı.yehuuuuuu .evet bu anımızdan da ara ara ablama hala güvenmediğimi çıkarıyoruz.
  • ben daha çok çok küçükken hep "oje kanser yapıyor." dendi.tabi insan küçük olunca araştıramıyor.kanser nedir ne değildir çok net bilemiyor.korkuyor ve oje hiç sürmüyor.ve doğrudur oje sürmeye 13 yaşında başladım.bu yüzden şu sıralar bin tane oje içeren bir koleksyonum var.
  • dedem almanyadan ablama biraz büyükcene bir robot getirmişti zamanında.ve o robot benim tam yatağımın karşısında dururdu.korkudan bütün gece uyuyamazdım.acaba bu yaşta bu kadar uyumamın açıklaması bu mu ?
  • bir gün bir mağazadayız.bak mağazayı bile hatırlıyorum.lacoste.böyle aileceneğiz. mağazada bir şarkı çalıyor ve küçük kızımız (ben oluyorum o) müziğe kendini kaptırıp dansa başlar.kendisi durumu fark etmez ama çevresindekiler fark eder.ve o günden sonra sürekli bir toplulukta ona dans ettirilir.yazık lan o kıza.tamam tamam bu anımın sonucunda da yeteneklerimi insanlardan gizli besleme huyunu kaptım.
  • yine 6 yaşındayım.sokakta ablamla kavga etmişim.ablam bana bütün istanbulu kovalayarak dolaştırıyor.ve sonunda mutsuz bi son oluyor.ben bir,bir buçuk metre derinliğindeki çukura düşüyorum.hem de yüzüstü.gözümün çevresi berbat bir hal alıyor.anırarak aglama merasimini başlatıyorum ve ablam hala siklemiyor.ağzına sıçayım abla!
  • anaokulundayken bir kere nedense bir delirmiştim.öğrenciler,öğretmenler kısacası herkes kolumu bacağımı tutuyor ben çırpınıyordum.anaokul öğretmenim o gün bana "zırdeli" demişti ve bir kaç yıl boyunca anaokul arkadaşlarım bana bunu sürekli söyledi.artık gerçekten deliyim lan !
  • ben annemle hep günlere giderdim.orda inanılmaz güzel yemekler yer,onların muhabbetlerine eğlenirdim.ve günün biri okula yazılma vakti geldi.ben ağlama krizlerine girdim "ben okula  gitmeyeceğim"diye.sebep olarak da "annemle günlere gidemem o zaman." dedim.ve okul evin karşısında olduğundan hep okuldan kaçtım ben. bu gün bu kadar kiloluysam sebebi günler.tembelsem yine sebebi günler lan!
  • ve en kötüsü geliyor.çok çok küçüğüm ve uhuuuuuuu  diye ağlıyorum.küçükken ağlamamı hep kurt ulumasına benzetirlerdi.ve annem beni bir gün komşu teyzeye bıraktı.sikik kadın bana sırf susayım diye "eğer böyle ağlarsan bir gün uyandığında kurt olursun" dedi.ulan kadın seni kurt siksin.küçük olduğum için yedim tabi bu durumu ve her sabah yatakta kurt muyum? diye kontrol ettim.sikik kadın,pis kadın,mal kadın.nefret ediyorum senden!
ve evet böyle saçma bir çocukluk geçirdim.daha neler neler var.ama siz sevgili okuyucuların beynine daha fazla tecavüz etmek istemiyorum.saygılar efenim.
bu yazının sonucu:siz çocuklarınıza bu kadar berbat bir çocukluk geçirtmeyin.sonra benim gibi psikolojileri yerlerde lens arar.

                                                                                  aptal koboy*

8 yorum:

Arrow Cave dedi ki...

önceliklle mimlendiniz;DD

Aptal Dörtlü dedi ki...

ititraf etmeliyim ki ben mimlere bakmayı bilmiyorum :D

Arrow Cave dedi ki...

Merak etme onlar sana bakar,lütfen ofisimize bir uğrayınız;DD

Aptal Dörtlü dedi ki...

onlar bana bakmıyor amaaa.elma diyorum çıkmıyorlar.ben mi salağım acabaa? bir öğrenemedim blogger kullanmayı :D

Arrow Cave dedi ki...

yok salak değilsin aslında çok zekisin ama çaktırmıyorsun;D

Aptal Dörtlü dedi ki...

evet evet kesinlikle. mesala su an yorum yapmis oldugumuz yazida sona adimi bile yanlis yazma zekiliginde bulunmusum :D

Arrow Cave dedi ki...

çaktırmadığın nokta da burası işte;DD

Aptal Dörtlü dedi ki...

evet evet :D