Bu Blogda Ara

18 Haziran 2011 Cumartesi

Aşık olmak istiyorum ben, herkes gibi işte

Farkettim ki önceki yazıda adımı yazmamışım Naylon Prenses ben.
Hala psikolojim feci derecede bozuk ama yazarak kafamı dağıtıcam.

Yaz tatili başladı, deriin bir soluk alma zamanı.Öyle değil mi ama aa. Beni soracak olursanız, hala kendini bulamamış bir ergenim. bu lafı çok kullanıyorum bu aralar ama ergenim işte. umutsuzum hala, bi anda mutlu olan, en yakın arkadaşlarıyla hayatı sevip yalnız kalınca melankoliğe bağlayan.

Bazen düşünüyorum dünyada o kadar aç, susuz, yoksul ,sakat, hasta insan var ve biz abuk subuk şeyler yüzünden üzülüyoruz. Ama oluyor bazen.
Ben mesela, zeytini unuttum unutucamunutuyorum evrelerine girip çıktım girip çıktım. Ama başardım, artık profiline bile girmiyorum.Evet, eski sevgilim hala facebook arkadaşım sor bana neden; inat yüzünden. o benim çıkarmamı bekliyor ben çıkarmıyorum, çünkü eğer çıkarırsam hala onu takıyormuş gibi olurum değil mi?

Şimdi yeni bir ümit;yeni bir kalp çarpıntısı için bir ümidim var.Sadece bir ümit, birazcık heves biraz torpil. Ne yavşama ne konuşma. Bu sefer farklı olabilir belki.Belki de olmaz, hep umutlanıyorum sonra göt oluyorum.
Neyse işte umarım olur. Çünkü birine aşık olmaya ihtiyacım var.Artık melankolik olmak istemiyorum, kelebekleri istiyorum hem de midemde.
Onun ımm şirin bi gülümsemesi var ve tüm esk, sevgililerim ibi deve gibi bi boyu. Kaç gündür bana yazmasını bekliyorum o kadar ümitsiz vakayım yani. Zaten tanışmamız da çok rezil bir durum.Ben çok rezil bi insanım ya valla araya kaç kişi soktum rezillik. Şimdilik bööyle bekliyoruz moron gibi. yazıcak cesaret bulamıyorum kendimde.
Aşık olmak istiyorum istiyorum istiyorum  istiyorum  istiyorum  istiyorum  istiyorum  istiyorum
Önünü alamadım yani. Ama umarım doğru insanı bulurum, doğru zamanda bulurum. Şuan bence doğru zaman, çünkü toparlanmaya ve yenilenmeye ihtiyacım var.
Ve bunu sağlayacak tel şey; yeni bir aşk olabilir.Tüm o klasik şeyleri hissetmek istiyorum hani filmlerdeki gibi. On sayfalarca yazmak ve göndermemek. Çikolata yemek yerine onun resmine saatlerce bakmak.
Elin tutmak sıkıca, yalnız olmadığımı hissetmek.Yanağından öpmek, gözlerinin içinde kendimi görmek, yanaklarımın kızardığını hissetmek onun için.Ona güvenmek daima, ama dişi sinekten bile kıskanmak.
Benim gibi bir naylon prenses için, plastik prensini bulmak belki de...
İstemek hoş şey, güzel şey tabii.
Şimdi böyle yazınca hayalmiş gibi geliyor. Aşk gerçekten var değil mi? Umarım vardır. Aşkı bulmanız dileğiyle.

Hiç yorum yok: